Płocki Klub Fantastyki Elgalh'ai

donpopiel

Zamiesczam tu opis świata z mojego systemu rpg. Może ktoś będzie chciał przeczytać.
Akcja mojego systemu autorskiego rozgrywa się w Neverhood, baśniowym świecie pełnym
niezwykłości. Jest to swego rodzaju ogromna wyspa otoczona bezgranicznymi wodami
oceanów. Trochę historii z dziejów Neverhood.

Wszystko zaczyna się kiedy na świecie nie ma żywej duszy. W krainie
znajduje się tylko portal położony w centralnej części. Właśnie z tego miejsca
wychodzą pierwsze istoty. Początkowo są to zwierzęta i stwory które przez długi
czas rządzą światem.

Rok 1 – Rozpoczyna się pierwsza era. Przez portal przechodzą pierwsze istoty
obdarzone duszą tj. elfy. Z biegiem czasu elfów przybywa i rośnie ich potęga.
Osiadają się w sąsiadującej z Riggodrimem krainie Fevilfand, i zamieniają ją w
najpiękniejsze miejsce w Neverhood. Elfy toczą bezustanną walkę z wszelkim
plugastwem zamieszkującym krainę. Jest to czas wielkich bitew oraz zwycięstw i
porażek.

Rok 701 - Przy portalu pojawiają się nowe istoty – krasnoludy. Swoją hardością i
niespokojną naturą budzą niepokój zarówno u elfów jak i u plemion potworów.
Ostatecznie krasnoludy nie opowiadają się za żadną ze stron i osiadają daleko w
górskiej krainie Tordam, gdzie nie dosięgają ich wojny. Tam rośnie ich wielka
potęga.

Rok 915 – Przez portal przechodzi potężna, nikczemna istota, jej wygląd budzi
przerażenie a chytry i podstępny umysł jest przesiąknięty złem. Baglor – bo tak się
nazywa, dostaje się do krainy Riggodrim i tam jednoczy legiony stworów tworząc
Monarchię Cienia. Baglor przy pomocy swoich szpiegów próbuje skłócić pierworodnych.

Rok 1000 - Następuje podział elfów na trzy rody: Visindi (elfy leśne), Feresi (elfy
nadmorskie), Norrimi (elfy wysokie). Każdy z tych rodów cierpi uraz do pozostałych.
Przyczyną tego są podstępne kłamstwa szpiegów Baglora. Riggodrim jest w trakcie
tworzenia wielkiej armii w celu zniszczenia po kolei wszystkich trzech rodów.

Rok 1010 – Zwany także rokiem wielkiej nadziei. Przez portal przechodzą hordy
ludzi. Spotykają się z wielką przychylnością elfów. Dzięki pomocy pierworodnych
ludzie tworzą swoje imperia w krainach Farandas i Mafeland, które przewyższają
wszystkie pozostałe krainy Neverhood pod względem rozmiaru. Ludzie podobnie jak
elfy dzielą się na trzy plemiona: Jaheni (zwani także ludem myślicieli, wspierani
są przez elfy Visindi), Pelifoni (postrzegani jako potęga morska, największą pomoc
zaoferowali im elfy Feresi), Vilionie (najbardziej zaprzyjaźnieni z elfami Norrimi
i będący znakomitymi wojownikami).

Rok 1100 – W tym roku spod bram Bagodgamu (najpotężniejszej twierdzy sił zła)
wyrusza potężna armia wszelakiego plugastwa. Świat ludzi i elfów stoi przed wielkim
niebezpieczeństwem. Szpiedzy Baglora bezustannie podsycają kłótnie i bunty wśród
ludzi przeciwko elfom. Oficjalnie elfy i ludzie są nadal połączeni sojuszem.
Polepszają się stosunki między trzema rodami elfów, ponieważ Baglor, nie wiadomo
czemu, zaprzestał tam swojej szpiegowskiej działalności.

Rok 1101 – Odbywa się wielka bitwa ludzie i elfy stoją ramie w ramie przeciwko
potędze Baglora. Kiedy siły sojuszu są u schyłku zwycięstwa, w ostatnich szeregach
ludzi wybucha bunt. Armia ludzi i elfów pogrąża się w chaosie. Ostatecznie jednak
przymierze odnosi zwycięstwo, ale jest to pierwsza i ostatnia bitwa w której obie
rasy stanęły ramię w ramię w obliczu zagrożenia. Sojusz ludzie – elfy wygasa. Obie
rasy na własną rękę próbują podbić Bagodgam, jednak ani jednym, ani drugim się to
nie udaje. Baglor poprzysięga zemstę.

Rok 1200/1 – Początek drugiej ery. Przez portal przechodzą trzy potężne istoty.
Lavius, Tersof i Kidion. Opowiadają się oni po stronie dobra. Wędrują między
ludźmi, elfami i krasnoludami w celu czynienia dobra. Dzięki nim szpiedzy Baglora
zostają wykryci i straceni. Bohaterowie są nazwani boską Trójcą i czczeni jak
bogowie. Za obecności boskiej Trójcy z podziemnych pieczar wychodzą krasnoludy.
Ludzie i elfy wiele się od nich uczą (np. wytapiania żelaza, zamiast brązu lub
tworzenie broni palnej lub materiałów wybuchowych) Zostaje zawarty sojusz między
elfami i krasnoludami. Jednak nawet boska Trójca nie może przekonać do siebie ludzi
i elfów. Choć społeczności obu ras żyją w pokoju, to oficjalny sojusz nie zostaje
zawarty.

Rok 200 – Lavius, Tersof i Kidion odchodzą daleko w góry. Od tego czasu są czczeni
w Neverhood jako bogowie. Elfy i krasnoludy są ogromnymi potęgami, dlatego
podejmują próbę wyplenienia zła z Neverhood. W swój plan nie włączają ludzi. Armia
przymierza rusza w stronę Riggodrimu. Jednak tam spotykają się z ogromną siłą zła,
sam Baglor uczestniczy w bitwie. Elfy i Krasnoludy zostają rozgromieni.

Rok 240 – Monarchia Cienia poszerza swoje terytorium kosztem elfów. Armia plugastw na czele z Baglorem podbija przygraniczne twierdze pierworodnych. Krasnoludy łamią postanowienia sojuszu i odmawiają pomocy elfom, co jest początkiem niechęci między oboma rasami. Pochód zła zostaje zatrzymany dzięki ludzkiemu plemieniu Vilionów.
Samotnie wycinają oni w pień armię Baglora. Syn ciemności (tak nazwał siebie wtedy
Baglor) zostaje pokonany w pojedynku z władcą Vilionu Artiogawem. Droga do
Riggodrimu stoi otworem, jednak Artiogaw zawraca pochód, a po powrocie do stolicy
zamyka się w swojej komnacie, gdzie dostarczane są mu tylko posiłki.

Rok 250 – Artiogaw opuszcza po raz pierwszy od dziesięciu lat swoją komnatę. Powrót króla Vilionu jest hucznie świętowany. Jednak jest to początek długich lat złych
rządów. Pierwszymi zamiarami króla jest wypowiedzenie wojny ludziom z plemion
Pelifonów i Jahenów. Farandas pogrąża się w chaosie.

Rok 350 – Wychodzi na jaw wielka tajemnica Artiogawa – po zabiciu Baglora jego duch wstąpił w ciało króla i po dziesięciu latach zdołał opanować serce i umysł
nieszczęśnika. Przy pomocy sąsiednich ludzkich plemion. Artiogaw zostaje pozbawiony
władzy i stracony. Duch Baglora unosi się nad Vilionem i przeklina oficjalnie cały
ród ludzki. Następnie wraca do Bagodgamu, gdzie tworzy dla siebie nowe, potężne
ciało.

Rok 400 – Zwany także rokiem płaczu. Potężna armia cienia zalewa całe Neverhood.
Nikt nie jest w stanie przeciwstawić się potędze Baglora, który w nowym ciele
budzi postrach. Utrzymują się tylko nieliczne silne twierdze. Mieszkańcy Neverhood
modlą się do boskiej Trójcy o wybawienie.

Rok 450 – Przez portal przechodzą felpury. Jest ich tak wiele, że Baglor zaczyna
odczuwać strach. Felpury tworzą jedną wielką armię, która nie wymaga rynsztunku,
gdyż dzięki swoim naturalnym zdolnościom jest w stanie stawić opór złu. Następuje
szereg bitew, z których zwycięsko wychodzą felpury. Baglor zostaje schwytany i
oddany pod sąd boskiej Trójcy. Syna ciemności skazano na niebyt w otchłani nicości.
Felpury tworzą swoje królestwo na równinach byłej krainy zła Riggodrimm. Wkrótce
osiadają się tam i inne stworzenia.

Rok 500 – W tym czasie zaczyna się rola bohaterów. Jest to okres pokoju. Jednak zło nie zostało jeszcze doszczętnie wyplenione z Neverhood. Potwory czają się
rozproszone po całym świecie i czyhają na nieuważnych wędrowców. I tak zostaje do
końca.

Grabarz

sympatyczne. Nie przeczytalem calego. Dosc standardowe ale podoba mi sie. Czytajac fragmenty tego zdalem sobie sprawe jak mi teskno do pogrania w fantasy przy dobrym MGu. Albo mojego wlasnego dobrego poprowadzenia (i juz postanowilem ze w ferie sie wezme do roboty i cos przygotuje zeby moze w cos wreszcie pograc z kumplami).

No i wlasnie. Mocno zalatuje Lotrem ale i tak sympatyczne.

Mechanika jaka sie poslugujesz gdy prowadzisz? Procentowo czy jakis bardziej skomplikowany system?

donpopiel

Coś podchodzące pod mechanikę znaną z Dzikich Pól (szlachecki erpeg). Jest moim zdaniem prosta i łatwa. Nie trzeba tracić czasu na wyliczanie i zbędne rzuty kością.
Owszem świat pisałem kilka dni po przeczytaniu Silmarillionu i tak jakoś mi się udzielił owy klimat.